Amnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsAmnesty IconsCovid IconsCovid IconsCovid IconsCovid IconsCovid IconsCovid Icons
[Translate to Galego:] Bernardo Caal durante la charla del IES Juan de Herrera ©AI

[Translate to Galego:] Bernardo Caal durante la charla del IES Juan de Herrera ©AI

Blog

Bernardo Caal, unha inspiración para os e as estudantes

Miguel Penades López. Alumno del Grupo Escolar de Amnistía Internacional del IES Juan de Herrera San Lorenzo de El Escorial (Madrid),

O xoves 9 de novembro, no Grupo Escolar de Amnistía Internacional do IES Juan de Herrera tivemos a enorme honra de realizar un acto con Bernardo Caal Xol, profesor indíxena guatemalteco e activista polos DD. HH., excarcerado grazas, en parte, á presión exercida polo noso grupo.

Cando hai unhas semanas soubemos que Bernardo estaba en España contando a súa historia en diferentes actos, decidimos de forma unánime e instantánea que nós tamén queriamos falar con el. Rapidamente comezamos a organizar e preparar este inusual e importante acontecemento: tiñamos menos dunha semana para facer daquel un momento inesquecible. Finalmente, reunimos decenas de persoas no noso salón de actos: profesores, xubilados ou non; alumnos, mesmo da quenda nocturna; pais; amigos/as…

Bernardo Caal junto a miembros del grupo escolar ©AI

No acto, moderado por dúas alumnas do noso grupo, Bernardo logrou conmovernos, ilusionarnos e animarnos a actuar co seu discurso, sinxelo pero contundente. Expúxonos como se converteu en voceiro de múltiples comunidades indíxenas para a defensa do seu río sacro e fonte de vida, o río Cahabón. Bernardo contou que unha empresa, entón propiedade de Florentino Pérez, instalou ata seis centrais hidroeléctricas que interrompen o curso do río, polo que estas comunidades perderon a súa fonte de recursos.

Bernardo, o único que falaba castelán, comezou a protestar e denunciar a súa situación. Cando se converteu nunha molestia maior, o Goberno de Guatemala condenouno en 2018 a sete anos de cárcere, dos cales cumpriu só catro, grazas ás sinaturas e cartas que esixían a súa liberación, que foron recollidas por Amnistía Internacional. Na charla, tivemos oportunidade de preguntarlle pola súa experiencia no cárcere e sobre o estado en que se atopaba a súa loita, ademais de sobre como podiamos colaborar nela. Os e as asistentes fixéronnos saber o que sentiran durante o acto; as súas impresións resumen a forza, a valentía, a humildade, a proximidade e a contundencia de Bernardo e da súa mensaxe.

“Aos indíxenas, por cosmovisión, ensínasenos desde pequenos a terlle amor ao que nos rodea […], ao que nos dá a natureza, a Nai Terra”.