-Eskola-jazarpenaren zer ehunekok du zerikusia heterosexuala ez den orientazio afektibo-sexual batekin?
-Gure datuen arabera, ikasleen % 6k eraso fisiko LGTBIfoboak jasan dituzte, eta ikasleen % 67 hitzezko eraso LGTBIfoboen lekuko izan dira.
-Oso intzidentzia altua da.
-LGTBIfobia oso normalizatuta dago. Eraso fisikoak gertatzen badira, neurriak hartzen dira, eta ikasleek berek salatu egiten dute, baina umiliazio sotilenak, hala nola irainak edo isekak, erabat normalizatuta dituzte biktimek.
-Indarkeria hau eta beste batzuk aztertzean, beti sortzen da galdera bera, hots, ea kasuak ugaritu egin diren ala nabarmenagoak diren gehiago salatzen direlako.
-Jazarpen LGTBIfoboari begirako sentsibilitatea asko handitu da, kolektiboa babesteko legeei esker. Era berean, ikusgaitasun handiagoa dago, adingabeek publikoki adierazten dutelako beren identitatea eta genero-orientazioa, eta horrek konfrontazioa dakar. Azken urteetan, gainera, gazteen artean eta irakasle batzuen artean eragina izan du ultraeskuinaren gorrotozko diskurtsoak.
-Esaten duzue duela 10 edo 15 urte indarkeria fisikoagoa zela eta orain psikologikoa edo sare sozialen bidezkoa.
-Ziber-bullying LGTBIfoboa maila kezkagarrietara iritsi da, eta ikaragarri areagotzen du biktimen zaurgarritasuna. Jazarpen-mota horretan, ikastetxeko kideek ez ezik, kanpoko jendeak ere parte hartzen du, eta baita pertsona anonimoek ere. Espazio gehiago daude etxera ere iristen den jazarpen horretarako.
-Nerabe-talde baten aurrean aniztasun sexual eta afektiboari buruz hitz egiteko ausardia behar da. Pentsatzen dut askoz ausardia handiagoa behar zela duela ia 30 urte.
-Eboluzioa handia izan da. Tailerrak ematen zituztenek umiliazioak jasan behar izaten zituzten, baita eraso fisikoak ere. Orain askoz onarpen handiagoa dago, nahiz eta atzerakada bat hauteman dugun, aipatu dudanez.
-Askotan erabiltzen duzue dramatizazioa. Oraindik zaila da sexuaz hitz egitea?
-Gazteen artean ez. Orain sexuari buruzko informazio askoz gehiago dute sareetan eta hedabideetan. Beste kontu bat da informazio horren kalitatea.
-Gaur egun oraindik arazo bat da adingabe batentzat gurasoei heterosexuala ez dela esatea?
-Familietan oztopoak daude oraindik. Askok LGTBI kolektiboarekiko begirunea adierazten dute, baina lanak izaten dituzte seme-alaben aniztasuna onartzeko.
-Bada korrelaziorik ikastetxe edo familia baten gizarte- eta hezkuntza-mailaren eta aniztasun afektibo-sexuala eta genero-aniztasuna onartzeko gaitasunaren artean?
-LGTBIfobia, matxismoaren eta beste diskriminazio-modu batzuen antzera, gizarteko maila guztietan ageri da. Zerikusia du ikusgaitasunarekin. Madrilgo erdialdetik aniztasunak ikusgaitasun txikiagoa duen herri txikietarantz urrundu ahala, diskriminazioa handitu egiten da.
-Tailer hauen aurka egiten duten politikariek eta herritarrek argudiatzen dute gurasoek eskubidea dutela seme-alabei zer informazio emango zaien erabakitzeko.
-Eduki kurrikularrak legeak ezarritakoak dira, eta barne hartzen dituzte aniztasunerako hezkuntza eta giza eskubideak. Aniztasun afektibo-sexuala eta genero-aniztasuna errespetatzeko hezi behar da, jazarpenari aurre hartzeko eta giza eskubideak errespetatzen dituzten gizarte irekiak eraikitzeko.
-Eskolatik haratago, gure herrialdeko eraso LGTBIfoboak ugarituz doaz urtetik urtera.
-Eskolan bezala, gorakada horretan zerikusia dute gorrotozko diskurtsoek eta beren identitatea eta orientazioa (afektibo-sexuala eta generoarena) askatasunez bizi dituzten gero eta jende gehiago izateak.
-Gora egin du, halaber, LGTBIfobiaren erabilera politikoak. Madrilek arlo horretako legeak berrikusiko ditu. Kausa bat da, ala sintoma bat?
-Niretzat, kausa bat. Diskurtso jakin batzuek LGTBI kolektiboarekiko ikuspegi negatiboa sortzen dute iritzi publikoaren zati batean, eta ikuspegi hori dago erasoen gorakadaren azpian.
-Hungarian, Gobernuak debekatu egin du eskoletan eta hedabideetan sexu-aniztasunaz hitz egitea. Egoera konparagarriak dira?
-Erlaxatuz gero, diskurtso horiei garrantzia kendu eta esku hartu gabe geratuz gero noraino irits gaitezkeen erakusten digu horrek.
-Nola egin dakioke aurre atzerakada horri?
-Hezkuntza lagungarria da etorkizuneko belaunaldiak inklusiboagoak eta begirunetsuagoak izan daitezen aniztasunarekin, baina herritar guztiak sentsibilizatu behar dira. Oso garrantzitsua da gaia jorratzea aisialdiko produktuetan, hau da, telesail edo filmetan, sare sozialetan eta hedabideetan. Eta erne eta tinko jarraitu behar dugu aktibismoan eta politikan.
Informazio gehiago nahi baduzue edo COGAM elkartearekin tailerrak egin nahi badituzue, bisitatu haien webgunea esteka honetan.